dr Zofia Nierodzińska

autorka tekstów, kuratorka wystaw, artystka wizualna; w latach 2017-22 zastępczyni dyrektora Galerii Miejskiej Arsenał w Poznaniu.
Zajmuje się sztuką krajów postsocjalistycznych, migracją, dostępnością kultury oraz aktywizmem społecznym i międzygatunkowym.
Studiowała na Uniwersytecie Artystycznym w Poznaniu (doktorat) i na Universität der Künste w Berlinie (magisterium).
Jest kuratorką i współkuratorką wystaw m.in: „Polityki (nie)dostępności, obywatelki z niepełnosprawnościami i osoby sojusznicze”; „Kreatywne Stany Chorobowe: AIDS, HIV, RAK”; czy „Romantyczne przygody Beth Stephens, Annie Sprinkle i raka piers” w Galerii Miejskiej Arsenał w Poznaniu.
Współredaktorka platformy o sztuce i aktywizmie Magazyn RTV oraz w 2023 roku Theatertreffen-blog. Publikowała m.in. w: dwutygodniku, Czasie Kultury, Notesie na 6 tygodni, SZUMIE, Neues Deutschland, Analyse und Kritik, Missy Magazine, Przeglądzie Kulturoznawczym, Miejscu czy BLOK Magazine.
Jest redaktorką publikacji „Polityki (nie)dostępności” i współredaktorką „Kreatywnych Stanów Chorobowych: AIDS, HIV, RAK”;
oraz „Współdziałania”. Jej teksty i eseje są częścią wielu publikacji zbiorowych. W 2022 roku była stypendystką Senatsverwaltung für Kultur und Europa in Berlin, a w 2023 roku Goethe-Institut. Aktualnie współpracuje jako kuratorka z alpha nova galerie futura, KVOST w Berlinie oraz Galerią Łęctwo w Poznaniu.
W roku 2023 współpracowała z Berliner Festspiele. W 2024 roku była wykładowczynią Studiów Kuratorskich na Akademii Sztuki w Szczecinie.
W swoim malarstwie podejmuje temat pracy, szczególnie tej fizycznej, która po transformacji ustrojowej stała się niewidzialna lub wręcz wstydliwa.
Odnosi się przy tym do strajków łódzkich włókniarek oraz do swojej biografii rodzinnej, która jest naznaczona migracją zarobkową. Wykorzystuje do tego estetykę bliską realizmowi socjalistycznemu. Ostania wystawa jej obrazów odbyła się w Galerii WY w Łodzi. Od 2022 roku, po represjach ze strony władzy i kościoła katolickiego wyjechała z Polski, mieszka i pracuje we wschodniej części Berlina.

 

 

Stanisław Ruksza

kurator wielu wystaw w kraju i za granicą, historyk sztuki, autor tekstów, redaktor książek, wykładowca. Dyrektor TRAFO Trafostacji Sztuki w Szczecinie od 2017 roku i główny kurator instytucji. W latach 2008-2017 dyrektor programowy CSW Kronika w Bytomiu. Studiował historię sztuki na Uniwersytecie Jagiellońskim.
Wykładał m.in. na Uniwersytecie Śląskim, Akademii Sztuk Pięknych w Katowicach i Akademii Sztuki w Szczecinie. Od 2021 roku Przewodniczący Rady Uczelni Akademii Sztuki w Szczecinie. W swoich badaniach skupia się związkami sztuki z przemianami społecznymi i politycznymi, zagadnieniem seksualności i śmierci, współczesnym ikonoklazmem oraz zjawiskami granicznymi w sztuce współczesnej. Rezydent m.in. apexart w Nowym Jorku (2009), Careof DOCVA w Mediolanie (2013, 2015) i Cité internationale des arts w Paryżu (2017), MeetFactory w Pradze (2018).

 

 

Bartosz Zaskórski

rocznik 1987. Rysuje i tworzy obiekty, robi muzykę, nagrywa słuchowiska. Pochodzi ze wsi Żytno. Od kilku lat współpracuje z wydawnictwem Hollow Press, gdzie wydał trzy komiksy a obecnie pracuje nad ilustracjami do gry typu role-play. Jako artysta wizualny wystawiał w warszawskiej Zachęcie, Leto, Piktogramie czy CSW Zamek Ujazdowski. W kolekcji tego ostatniego znajdują się jego słuchowiska pt. „Wsie”. Jako muzyk działa pod nazwą Porosty (do niedawna Mchy i porosty). Wydawał w kalifornijskim Not Not Fun oraz polskich labelach: Brutaż, Pointless Geometry, Syntetyk. Najnowszy album Porostów ukaże się niebawem w Smashing Tape Records. Jego muzykę można było usłyszeć w grze Cyberpunk 2077, na splicie z Wiktorem Stribogiem (autor Krainy Grzybów), spektaklach Krzysztofa Garbaczewskiego czy w animacji „SHOW” Jagody Czarnowskiej. Autor tekstów o sztuce, publikował między innymi w katalogach do wystaw, Szumie i Elementach. Od kilku lat pracuje ze znajomymi nad grą wideo HUM. Kocha kundle, nie kocha miast i najlepiej czuje się na wsi, na bagnie lub w lesie.